Ova pirgava plavuša, sa upečatljivim zeleno-plavim očima, koju je režiser Brajan de Palma nazivao „fantomom“, nije ni sanjala da će, već u svojim dvadesetim godinama, postati svetski poznata glumica.

Rođena je kao Meri Elizabet Spejsik na katolički Božić 1949. godine u malom gradu Kvitman u Teksasu. Prezime Spejsik se prvobitno izgovaralo Špaček zbog očevog češkog (moravskog) i nemačkog porekla, dok su rodni koreni njene majke iz Engleske i Irske. Nadimak Sisi je dobila od svoja dva starija brata. Još se u svom detinjstvu izdvajala od druge dece po svom neobičnom, prefinjenom licu i glasovnim mogućnostima. Sa šest godina je učestvovala na lokalnom pevačkom takmičenju. Detinjstvo je provodila jašući konje, plivajući i igrajući se u prirodi. Kako napominje, odlučujući trenutak celog njenog života je bila smrt njenog osamnaestogodišnjeg brata Robija 1967. godine. Ne navršivši svoju dvadesetu, Sisi se iste godine, posle srednje škole (gde je proglašena za kraljicu mature), otisla od roditelja i otišla u Njujork u potragu za muzičkom karijerom. Uselila se u stan svog bliskog rođaka, glumca Ripa Torna i njegove tadašnje žene Džeraldine.

Sisi je kasnih 60-ih godina pevala i svirala gitaru po kafeterijama po Grinvič Vilidžu (Greenwich Village) u Njujorku, ujedno snimivši nekoliko reklamnih džinglova. Pod pseudonimom Rainbo je 1968. godine snimila pesmu  John, You Went Too Far This Time. Numera je opisivala šok i razočaranje povodom obnažene fotografije Džona Lenona i njegove devojke Joko Ono za Džonovu ploču Two Virgins. Singl nije dobro prošao, pa joj je muzička izdavačka kuća dala otkaz.

- Badlans (1973)

Dok je pevala po kafićima, Sisi je istovremeno i pozirala kao foto model u „Fabrici“ (The Factory), njujorškog umetničkog studija Endija Vorhola. To joj je donelo prvu, ali nezapaženu filmsku ulogu u filmu Trash 1970. godine. Uz pomoć rođaka Ripa Torna, upisala se u The Actors Studio, glumački studio pod tadašnjim pokroviteljstvom glumca, režisera i profesora glume Lija Strazberga, a onda i u njegov institut u Njujorku (Lee Strasberg Theatre Institute). Prvu zapaženu filmsku ulogu je ostvarila u filmskom ostvarenju Prime Cut (1972) glumeći Popi, devojku prodatu u belo roblje. Međunarodno filmsko priznanje je postigla 1973. godine glumeći petnaestogodišnju devojku ubice (kog je glumio Martin Šin) u kriminalističkom filmu Badlands Terensa Malika. Sisi je to iskustvo opisala kao „najneverovatnije iskustvo svoje karijere“. Na snimanju je upoznala režisera Džeka Fiska za kog je od 1974. godine do današnjeg dana srećno udata i sa kojim ima dve ćerke – Šajler i Medison.

Za ulogu Keri Vajt u horor drami „Keri“ režisera Brajana de Palme , a po istoimenoj knjizi Stivena Kinga, Sisi Spejsik je bila nominovana za Oskara 1976. godine. Njena interpretacija stidljive, neprilagođene srednjoškolke sa telekinetičkim mogućnostima je bila hvaljena sa mnogih strana. A kultni maturski pokolj danas važi za jednu od najupečatljivijih i najstrašnijih scena američke filmske horor industrije. Glumica Pajper Lori, koja je glumila Kerinu psihotičnu, fanatično-religioznu majku Margaret Vajt, takođe je bila nominovana za Oskara.

- Carrie (1976)

Nakon „Keri“, ulogom plašljive, uvrnute devojke Pinki Rouz u filmu „Tri žene“ Roberta Altmana (1977),  potpuno je opravdala svoju reputaciju u nezavisnim američkim filmovima. Reditelji su hvalili njenu sposobnost potpunog prilagođavanja i unošenja u zadate uloge. Sve ovo joj je konačno donelo Oskara 1980. godine za biografski film Coal Miner’s Daughter za ulogu kantri pevačice Lorete Lin koja je Sisi i izabrala za taj filmski poduhvat. Ovo je Sisi navelo da snimi svoj prvi i jedini muzički kantri album Hangin’ Up My Heart 1983. godine. Hit singl s tog albuma Lonely But Only For You dostigao je 15. mesto na Bilbord rang listi kantri muzike.

Spejsik je bila nominovana za Oskara i za filmove Missing (sa Džekom Lemonom, 1982), The River (sa Melom Gibsonom, 1984), Crimes Of The Heart (sa Džesikom Lang i Dajan Kiton, 1986) i In The Bedroom (sa Tomom Vilkinsonom, 2001), uloga koju mnogi filmski kritičari smatraju za njeno životno delo. Glumila je u dva filma svog supruga – Raggedy Man (1981) i Violets Are Blue (1986). Posle filma Crimes Of The Heart je napravila glumačku pauzu od četiri godine da bi se više posvetila suprugu i ćerkama. Na samom početku devedesetih godina, vratila se na velike ekrane nizom filmova od kojih se izdvajaju JFK (1991), The Grass Harp (koji ju je ponovo ujedinio sa Pajper Lori i Džekom Lemonom, 1995), Affliction (1997) i The Straight Story (1999) Dejvida Linča.

- Crimes Of The Heart (1986)

Pored mnogih snimljenih filmova 2000-ih godina, Sisi je bila i narator za audio knjigu „Keri“ Stivena Kinga (2006), kao i za knjigu „Ubiti pticu rugalicu“ Harper Li. Godine 2011. je dobila svoju zvezdu na Holivudskoj stazi slavnih, a sledeće godine je izdala svoju knjigu memoara My Extraordinary Ordinary Life („Moj neobični obični život“) koja je dobila mnogo pozitivnih kritika.

- Sisi Spejsik danas

Budući da je u privatnom životu stidljiva, danas živi na svom ranču u Virdžiniji sa svojom porodicom, a u Holivud ide po potrebi.