Kuća u Kapetan Mišinoj 13 u Beogradu, proglašena je za spomenik kulture 1984. godine. Danas, neko bi se možda zapitao zašto ovo zdanje ima toliki značaj. Međutim, ovo je bila prva i jedina beogradska kuća sa nekadašnjom oslikanom fasadom, i koja je zidana za potrebe Srpske slikarske škole bračnog para – Bete i Riste Vukanovića.

- Beta i Rista Vukanović

Podignuta je 1902. godine, prema projektu arhitekte Milana Kapetanovića. Na uglu Kapetan Mišine i Gospodar Jovanove ulice, pripadala je prostoru Dunavske padine. Ugledni Vukanovići su kupili ovaj plac kada je Rista kralju Milanu prodao svoju sliku „Dahije“, dok je kuća napravljena novcem od Betinog porodičnog nasledstva. Kada je Kiril Kutlik, osnivač prve slikarske škole u Beogradu, preminuo 1900. godine, Rista je od njegove udovice otkupio ceo školski inventar, s namerom da otvori svoju školu. Prostorije Srpske slikarske škole nalazile su se u prizemlju ove, ujedno porodične, kuće, dok je stambeni prostor bio na spratu. Rista je vodio muško odeljenje i večernji zanatlijski kurs, dok je Beta bila zadužena za ženski odsek. Pored njih, profesori su bili i uvaženi akademici, stručnjaci, članovi Akademije nauka.

Fasada iz Kapetan Mišine tretirala se kao glavna i nosila je odlike akademske arhitekture. Kako je tačno izgledala, jedino se može primetiti iz stare crno-bele razglednice, gde se vidi da je bila bogato oslikana. Zidnu fasadu je radila Beta, kako bi istakla posebnost namene. Nad centralnim ulazom nalazio se štit sa tri crvena polja – međunarodnim zaštitnim znakom umetnosti. Svi pilastri i atika bili su oslikani ornamentima u vidu plavih cvetova perunike i šarenog paunovog perja. Iz tog razloga, zdanje je u narodu bilo poznato kao „Kuća sa plavim perunikama“. Centralno polje pod krovnim vencem zauzimala je alegorijska kompozicija od tri muze – slikarstva, muzike i igre. Zbog sve većeg broja polaznika i potreba modernizacije, škola je u kući delovala do 1905. godine. Beta i Rista, zajedno sa Đorđem Jovanovićem i Markom Muratom, osnovali su Umetničko-zanatsku školu u zgradi u Ulici kralja Petra 4, koju je do tada koristila Prva beogradska gimnazija.

- Kuća tokom Prvog svetskog rata

- Kuća nakon Drugog svetskog rata

Kada je počeo Prvi svetski rat, Vukanovići su sa srpskom vojskom napustili Beograd. U bombardovanju 1915. godine, delimično je stradala i njihova kuća. Rista je preminuo u Francuskoj 1918. a Beta se naredne godine vratila u Beograd. Ožalošćena Nemica nije želela da se vrati u urušenu kuću punu sećanja, već ju je prodala konzulu Milutinu Stanojeviću, a on gvožđarskom trgovcu Despotu Lukiću. Posle Drugog svetskog rata, kuća je pretvorena u stambenu zgradu i učinjene su brojne građevinske izmene.

- Beta u svom ateljeu u Beogradu

Prema rečima savremenika, Beta je nerado zalazila u ovaj kraj, iako joj je atelje bio u obližnjoj Kolarčevoj zadužbini. Podučavala je mlade slikare. Često je sedela u Studentskom parku i beležila prizore koji su joj budili sećanja. Za sobom je ostavila brojna umetnička dela, a najčešće je slikala portrete i mrtvu prirodu. Preminula je 1972. u 100. godini. Sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.

- Kuća danas / foto: Dušan Veselinović / presstiz.rs